فرمت:doc

تعداد صفحه:43

بخش هایی از مقاله:

قانون (1) زمين بازي

 (1:1) زمين بازي، محوطه اي است به شکل مستطيل که طول آن 40 و عرض آن 20 متر مي باشد. اين زمين داراي دو محوطه دروازه (قانون 1:4 و قانون 6) و يک محوطه بازي است. دو خط بلند طولي را خطوط کناري و خطوط کوتاه انتهايي را خط دروازه (بين دو پايه دروازه) يا خط بيروني دروازه (دو طرف دروازه) مي نامند.

 زمين بازي حداقل بايد در طول خطوط کناري، يک متر و در پشت خط بيروني دروازه، دو متر حريم داشته باشد. وضعيت زمين بازي نبايد به صورتي تغيير يابد که باعث کسب آوانتاژ يکي از تيمها شود.

 (1:2) در وسط هر خط دروازه، يک دروازه قرار مي گيرد. دروازه ها بايد به خوبي در زمين يا ديوار پشت آن نصب شده باشند. ابعاد داخلي هر دروازه 2 متر ارتفاع و 3 متر طول دارد. هر دروازه داراي دو پايه است که به وسيله يک تير افقي به يکديگر متصل مي شوند. لبه پشتي پايه ها با لبه بيروني خط دروازه منطبق است. پايه ها و قطعه افقي بالاي آنها بايد مقطعي به ابعاد 8 سانتيمتر داشته باشند. بخش دروازه که از داخل زمين، نمايان است بايد سطوح آن با دو رنگ متفاوت که ضمناً با زمينه پشت دروازه اختلاف واضح داشته باشد، رنگ آميزي شود. دروازه ها بايد مجهز به تور باشند به نحوي که توپ پرتاب شده به دروازه، به سرعت از آن خارج نشود.

 (1:3) کليه خطوط زمين، جزء قسمتي از منطقه اي است که آن را محدود مي کند. خط دروازه ها مابين دو پايه دروازه 8 سانتيمتر و مابقي خطوط 5 سانتيمتر پهنا دارد. خطوط بين دو منطقه مجاور را مي توان به وسيله رنگي متفاوت از کفپوش مجاور آن منطقه، جايگزين نمود.

 1:4) در مقابل هر دروازه، يک محوطه دروازه قرار دارد (قانون 6). محوطه دروازه به وسيله خط محوطه دروازه محدود و معين مي شود (خط 6 متر) که به شرح زير رسمي گردد:

 يک خط به طول 3 متر و به فاصله 6 متر موازي و قرينه با خط دورازه در داخل زمين کشيده مي شود (از لبه عقبي خط دروازه تا لبه جلويي خط محوطه دروازه) و اين خط از هر طرف با يک ربع دايره به شعاع 6 متر (به مرکز زاويه عقب داخلي پايه هاي دروازه به خط بيروني دروازه متصل مي شود).

 (1:5) خط پرتاب آزاد (9 متر) يک خط مقطّع است که طول هر قطعه و فاصله بين قطعات، 15 سانتيمتر است. اين خط به فاصله 3 متر و موازي با خط منطقه دروازه رسم مي شود.

 (1:6) خط 7 متر يک متر طول دارد و موازي با خط دورازه رسم مي شود. فاصله اين خط با لبه پشتي خط دروازه 7 متر است و دقيقاً در مرکز و مقابل دروازه کشيده مي شود.

 (1:7) خط محدوديت دروازه بان (4 متر) به طول 15 سانتيمتر و موازي با خط دروازه کشيده مي شود و فاصله اين خط با لبه پشتي خط دروازه 4 متر و دقيقاً در مرکز و مقابل دروازه قرار دارد.

 (1:8) خط وسط زمين نقاط مرکزي دو خط کناري را به يکديگر متصل مي نمايد.

 (1:9) خط منطقه تعويض (بخشي از خط کناري) براي هر تيم به فاصله 5/4 متر از خط وسط تعيين شده است. نقطه انتهايي خط منطقه تعويض به وسيله خط موازي با خط وسط و به طول 15 سانتيمتر به سمت داخل خط کناري و 15 سانتيمتر به سمت خارج خط کناري مشخص مي گردد.

 قانون (2) وقت بازي، علامت پاياني و تايم اوت

 وقت بازي

 (2:1) وقت عادي بازي براي تمامي تيمهايي که 16 سال به بالا دارند در دو نيمه و هر نيمه به مدت 30 دقيقه است که در بين آن 10 دقيقه استراحت داده مي شود. وقت عادي بازي براي تيمهاي جوانان، دو زمان 25 دقيقه اي براي گروه سني 12 تا 16 سال و دو وقت 20 دقيقه اي براي گروه سني 8 تا 12 سال مي باشد. در هر دوي اين موارد، زمان استراحت 10 دقيقه مي باشد.

 (2:2) چنانچه مسابقاتي که برنده آن بايد معلوم شود، در پايان وقت عادي، مساوي تمام شود، پس از 5 دقيقه استراحت، بازي در وقت اضافي ادامه خواهد يافت. وقت اضافي شامل دو نيمه 5 دقيقه اي همراه با يک دقيقه استراحت در بين دو نيمه خواهد بود. چنانچه مسابقه پس از وقت اضافي اول مجدداً مساوي شود، پس از 5 دقيقه استراحت، وقت اضافي دوم انجام خواهد شد. اين وقت اضافي نيز شامل دو نيمه 5 دقيقه اي همراه با يک دقيقه استراحت بين دو نيمه خواهد بود. در صورتي که مسابقه همچنان مساوي باشد، برنده به وسيله مقررات خاص همان مسابقات، تعيين خواهد شد.

 علامت پاياني

 (2:3) وقت بازي با سوت داور براي اجراي پرتاب شروع، آغاز مي شود. بازي به وسيله علامت پاياني ساعت عمومي يا وقت نگهدار خاتمه مي يابد. اگر هيچ نوع علامتي داده نشد، داور براي اعلام پايان وقت، سوت خواهد زد (17:10).

توضيح: در صورتي که ساعت عمومي مجهز به علامت اتوماتيک پاياني در دسترس نباشد، وقت نگهدار از يک ساعت روميزي با يک کورنومتر استفاده کرده و خاتمه مسابقه را با علامتي که مي دهد اعلام خواهد کرد. چنانچه از ساعت اتوماتيک استفاده مي شود در صورت امکان بايد ترتيبي داده شود تا ساعت از صفر به سمت 30 دقيقه وقت را نشان دهد.

 (2:4) خطاها و رفتار خلاف روحيه ورزشي که قبل يا همزمان با اعلام پايان وقت، به وقوع مي پيوندد، بايد جريمه شود (براي وقت استراحت بين دو نيمه يا پايان مسابقه) حتي اگر به علت همزماني اعلام پايان وقت و وقوع خطا، نتوان همان موقع خطا را اعلام نمود. داوران فقط پس از آنکه ضرورتاً پرتاب آزاد (به استثناي پرتاب آزاد) يا پرتاب 7 متر اجرا شده و نتيجه بلاواسطه آن به دست آمده باشد مسابقه را پايان خواهند داد.

 (2:5) در حالي که پرتاب آزاد يا پرتاب 7 متر در حال اجرا بوده يا قبلاً اجرا شده و توپ در فضا مي باشد، اگر علامت پاياني وقت، به صدا درآيد (براي وقت استراحت بين دو نيمه يا پايان مسابقه) پرتاب بايد تکرار شود. قبل از آنکه داوران، پايان مسابقه را اعلام نمايند بايد نتيجه بلاواسطه پرتاب تکرار شده مشخص شود.

 (2:6) در هنگام اجراي پرتاب آزاد يا پرتاب 7 متر با شرايط ذکر شده در قانونهاي 5ـ2:4 در صورتي که بازيکنان يا مسؤولين تيم، مرتکب تخلف يا رفتار خارج از روحيه ورزشي گردند با جريمه شخصي روبه رو مي شوند. به هر حال تخلف، در خلال اجراي چنين پرتابي نمي تواند منجر به يک پرتاب آزاد در جهت مخالف شود.

 (2:7) چنانچه داوران، متوجه شوند که وقت نگهدار، زودتر از موعد، پايان مسابقه را اعلام کرده است (براي استراحت بين و نيمه و پايان مسابقه) آنها بايد بازيکنان را براي ادامه بازي در زمان باقيمانده در زمين نگهدارند. تيمي که در لحظه وقوع زود هنگام بازي، توپ را در اختيار داشته است، در شروع مجدد بازي نيز صاحب توپ خواهد بود. اگر توپ، قبلاً از جريان بازي خارج شده باشد بازي با پرتابي متناسب با آن، با موفقيت ادامه خواهد يافت. اگر توپ در جريان بازي باشد، بازي با يک پرتاب آزاد متناسب با قانون 13:4 الف، ب ادامه خواهد يافت. اگر نيمه اول (يا وقت اضافي) ديرتر از زمان مقرر به پايان برسد، نيمه دوم بايد به همان ميزان، کاهش يابد. اگر نيمه دوم (يا وقت اضافي) ديرتر از زمان مقرر به پايان برسد، داوران نمي توانند در اين وضعيت، تغييري ايجاد نمايند.

 تايم اوت

 (2:8) داوران تصميم مي گيرند که وقت بازي چه موقع و براي چه مدت متوقف شود (تايم اوت).

 در موارد زير اعلام تايم اوت الزامي است:

 الف) هنگام اعلام دو دقيقه تعليق، ديسکاليفه يا اکسکلود؛

 ب) هنگام اعلام پرتاب 7 متر؛

 ج) هنگام اعلام تايم اوت تيمي؛

 د) هنگام خطاي تعويض با ورود بازيکن اضافي به زمين؛

 ه) هنگامي که از سوي وقت نگهدار يا سرپرست فني سوت زده شود؛

 و) هنگام ضرورت مشورت بين داوران، طبق قانون 17:8؛

 در وضعيتهاي مسلم ديگر و متناسب با موقعيت، مي توان به صورت عادي نيز تايم اوت اعلام نمود (توضيحات پيرامون قوانين شماره 2). تخلفات در حال تايم اوت، نتيجه اي مشابه تخلفات در خلال وقت بازي را خواهد داشت (پاراگراف اول 16:3).

 (2:9) در ارتباط با تايم اوت، داوران به وسيله علامتي به وقت نگهدار اعلام خواهند کرد چه زماني وقت بازي متوقف و چه زماني مجدداً شروع شود. توقف وقت بازي به وسيله 3 سوت کوتاه و علامت (شماره 16) به وقت نگهدار اطلاع داده خواهد شد. پس از تايم اوت همواره بايد شروع مجدد بازي به وسيله سوت اعلام شود.

 (2:10) هر تيم، مجاز به استفاده از يک دقيقه تايم اوت تيمي در هر نيمه از وقت معمول بازي مي باشد (توضيحات پيرامون قوانين شماره 3).

قانون (3) توپ

 (3:1) توپ، به شکل کروي و جنس آن از چرم و يا مواد مصنوعي است. سطح توپ نبايد براق و لغزنده باشد (3ـ17).

 (3:2) اندازه توپ شامل محيط و وزن، در رده هاي مختلف تيمي به صورت متفاوت به شرح زير است:

 * محيط 60ـ58 سانتيمتر و وزن 475ـ425 گرم (اندازه 3 فدراسيون جهاني هندبال) براي مردان و نوجوانان (بالاي 16سال)؛

 * محيط 56ـ54 سانتيمتر و وزن 375ـ325 گرم (اندازه 25 فدراسيون جهاني هندبال) براي زنان و دختران جوان (بالاي 14 سال) و پسران جوان (16ـ12 سال)؛

 *محيط 52ـ50 سانتيمتر و وزن 330ـ290 گرم (اندازه 1 فدراسيون جهاني هندبال) براي دختران جوان (14ـ8 سال) و پسران جوان (12 ـ8 سال).

 توضيح: شرايط فني لازم براي توپهاي مورد استفاده در کليه مسابقات بين المللي رسمي در مقررات توپ فدراسيون جهاني هندبال آمده است. اندازه و وزن توپهاي مورد استفاده در ميني هندبال، در اين قوانين گنجانده نشده است.